بررسی تاثیر بور بر ترمیم غضروف مفصلی در موش های بزرگ آزمایشگاهی

سابقه و هدف: استئوآرتریت شایع ترین اختلال مفصلی در جوامع امروزی است. بور به عنوان عنصری مکمل می تواند از تاثیر موثر کلسیم، منیزیم و ویتامین d در بدن حمایت کند. هدف از این تحقیق بررسی اثر بور بر ترمیم غضروف مفصل آسیب دیده زانو در موش صحرایی می باشد. مواد و روش ها: در این تحقیق تعداد 30 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد sprague dawley که به طور تصادفی به پنج گروه مساوی تقسیم شدند: گروه شاهد بدون هیچ مداخله ای، گروه شم میزان 50 میکرولیتر سالین در داخل فضای مفصل زانوی راست تزریق شد، گروه مونو سدیم استات (mia) مقدار mg3 جهت ایجاد آسیب غضروف مفصلی تزریق شد، گروه درمان با بور از هفته سوم بعد از تزریق mia و گروه پیشگیری با بور از روز اول تزریق mia میزان mg/kg 15 بور را روزانه در آب خوراکی دریافت کردند. بعد از هفت هفته از تزریق حیوانات کشته شده و پس از فیکساسیون و دکلسیفیکاسیون مقاطع 5 میکرونی تهیه و تحت رنگ آمیزی safranin o + fast green قرار گرفتند. میزان آسیب و درمان غضروف مفصلی بر اساس سیستم درجه بندی منکین (modified mankin’s grading system) بر اساس مقدار رنگ پذیری غضروف مفصلی، ساختار، تعداد و کلونی کندروسیت ها در غضروف بود بررسی شد. یافته ها: میزان رنگ پذیری غضروف مفصلی، ساختار، تعداد و کلونی کندروسیت ها در غضروف مفصلی گروه mia و هر دو گروه درمان و پیشگیری در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافته بود که نشان دهنده آسیب غضروف مفصلی بود. اما این متغیرها در گروه های درمان و پیشگیری به صورت معناداری نسبت به گروه mia افزایش یافته است (05/0p<).  نتیجه گیری: بور علاوه بر کاهش اثرات زیان بار و مخرب mia بر روی غضروف مفصلی، تاثیر درمانی خوبی در جلوگیری از تخریب غضروف مفصلی در مدل استئوآرتریت نشان داده است